آغوش گرم دولت سیزدهم برای ساکنان فراموش شده باباباغی

به گزارش بردباری نیوز به نقل از برنا، متاسفانه پس از فوت دکتر “محمدحسین مبین” یکی از بنیانگذاران و عامل اصلی توسعه باباباغی و طبیب حاذق و دوست همیشگی جذامیان تبریز و ایران در سال ۱۳۹۴، که به پدر جذامیان ایران مشهور است، این آسایشگاه به دلیل کم توجهی ها، از هم گسیختگی ساختار و مشکلات انباشته از سال های قبل به تدریج سیر قهقرایی به خود گرفته و خانه ها و ابنیه های آن تبدیل به مخروبه شد.

در حالی که ساکنان باباباغی بارها در زمان دولت قبلی طومارهایی مبنی بر رسیدگی سریع مسئولان به فرمانداری تبریز، استانداری آذربایجان شرقی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش عالی نوشته و خواستار جلوگیری از پاشیده شدن این مکان امن جذامیان و خانواده های آنها شدند، اما هیچگاه به این مطالبات پاسخ داده نشد.

با روی کار آمدن دولت سیزدهم که شعار مردمی و انقلابی بودن را سرلوحه فعالیت ها و اقدامات خود اعلام کرد، رسیدگی به وضعیت نامناسب مجتمع باباباغی به تدریج در اولویت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه علوم پزشکی تبریز قرار گرفت.

رییس آسایشگاه باباباغی با تاکید بر اینکه اهتمام جدی دولت سیزدهم برای بهبود شرایط زندگی ساکنان این مجتمع، گفت: بدون هیچ جانبداری و تعارف باید اذعان کرد که دولت آیت الله رییسی حمایت از مردم رنج دیده و خاموش این مرکز را جزو برنامه های خود قرار داده است و همه مدیران و مسئولان آذربایجان شرقی در این راستا مسئولیت پذیر بوده و جدیت خاصی در ۲ سال گذشته از خود نشان داده اند.

دکتر علی اصغرزاده از ساکنان باباباغی به عنوان مردمانی بسیار نجیب، دل شکسته و نیازمند حمایت یاد کرد که به دلیل برخی کمبودها و بی توجهی ها و نیز زندگی در غربت و دوری از سایر مردم به شدت نیازمند شایسته ترین تکریم ها هستند.

وی رضایت ساکنان باباباغی را هدف اصلی دولت، مدیریت ارشد آذربایجان شرقی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز و مدیریت مجتمع اعلام و اظهار کرد: اکنون بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ بیمار مزمن که بی آزار و بسیار زحمت کش هستند، در این مجتمع زندگی می کنند که به علت بی توجهی های قبلی محل زندگی آنها مخروبه و غیر قابل استفاده شده است.

اصغرزاده با اشاره به اینکه علاوه بر خانه های مسکونی، فضاهای درمانی و عمومی باباباغی به شدت تخریب و آسیب پذیر شده است، ادامه داد: این مشکلات در کنار عوارض ناشی از جذام که بسیار سخت و طاقت فرساست، اهالی را در سختی و دردسرهای مختلفی قرار داده است.

وی از اجرای ۲۰ تا ۳۰ طرح عمرانی، بازسازی، نوسازی و بهسازی در مجتمع باباباغی خبر داد و گفت: تمام این طرح ها از حدود یک سال قبل طراحی و برنامه ریزی شده است که منابع مالی آن به وسیله خیران و افراد نیکوکار و نیز مساعدت نهادها و ارگان های دولتی و غیردولتی همچون استانداری آذربایجان شرقی، شهرداری و شورای اسلامی شهر تبریز، منطقه ازاد تجاری – صنعتی ارس، اتاق بازرگانی تبریز، منابع داخلی دانشگاه علوم پزشکی و سایر دستگاه ها تامین می شود.

اصغرزاده یکی از مهمترین طرح های مجتمع باباباغی را مربوط به بازسازی و نوسازی سالن آمفی تئاتر و اجتماعات آن دانست و ادامه داد: در حالی که از بدو تاسیس این سالن که بیش از ۶۰ سال عمر دارد، هیچ اقدام تعمیری در آن صورت نگرفته بود، در ۲ سال گذشته با استفاده از کمک شورای اسلامی شهر و دولت در سریع ترین زمان بهسازی و اکنون در حال تکمیل بوده و مراحل پایانی را سپری می کند.

وی نوسازی تجهیزات و امکانات مرکز درمانی باباباغی را از دیگر فعالیت های چشم گیر در ماه های گذشته برشمرد و اضافه کرد: بر همین اساس تا جایی که امکان داشته و منابع مالی اجازه می دهد نسبت به نوسازی تجهیزاتی همچون تخت ها، امکانات رفاهی و معیشتی وارد عمل شده و تاکنون ۶ میلیارد ریال در این زمینه که از سوی منطقه آزاد ارس تامین شد، هزینه کرده ایم.

اصغرزاده اصلاح و بهسازی بخش های درمانی و فضاهای عمومی باباباغی را از دیگر برنامه های اولویت دار و محوری دانشگاه علوم پزشکی تبریز دانست و با تاکید بر اینکه با اعتبارات دولتی نمی توان در این زمینه طرح ها را به پایان رساند، خواستار کمک و همراهی نیکوکاران و خیران ایران و آذربایجان شد.

وی با قدردانی از همکاری های بی شائبه استاندار آذربایجان شرقی برای رسیدگی به مشکلات باباباغی، ادامه داد: در ماه های گذشته هر آنچه که در قالب درخواست های مالی و غیر مالی از وی کرده ایم بلافاصله پاسخ داده و حتی در پاره ای موارد بیش از مطالبه ما دستورات لازم را صادر کرده اند.

مدیر مجتمع باباباغی با اشاره به اینکه حساس سازی مردم و مسئولان یکی از مهمترین و بزرگترین اقدامات دولت سیزدهم در حمایت از بیماران جذامی بوده است، اظهار کرد: بدون تردید تغییر و تحولات دو ساله اخیر که دولت انقلابی در این محل انجام داده است در طول تاریخ باباباغی بی نظیر است و اگر کسی برخلاف این نظر دارد، می تواند در هر موقع و هر زمانی وارد منطقه شده و از نزدیک شاهد اقدامات و تحولات باشد.

اصغرزاده از تبدیل شدن باباباغی به کارگاه خبر داد و گفت: ایجاد بخش وی آی پی، تعمیر تعداد ۱۶ باب خانه مسکونی و ساخت یک ساختمان جدید از دیگر فعالیت های کنونی در این مجتمع می باشد که تلاش می شود تا در کوتاه ترین زمان به پایان رسیده و تحویل اهالی مومن، محجوب و تلاشگر مجتمع شود.

باباباغی در زمان قاجاریه با توجه به اینکه تبریز در آن دوره ولیعهد نشین بود، تفرجگاه و شکارگاه ولیعهدهای آن زمان بود، تا اینکه در سال ۱۳۱۲ توسط وزارت بهداری وقت خریداری و بیماران جذامی را که تا آن تاریخ در آرپا دره سی واقع در جاده تبریز-اهر ساکن و وضع اسفباری داشتند، با ساخت تعداد ۴۰ اتاق کاهگلی به باباباغی انتقال و در آنجا اسکان داده شـدند.

با گذشت زمان و با مطرح شدن وضع بیماران جذامی در جامعه و زیر فشار افکار عمومی حاکمیت وقت مجبور شد به وضع بیماران جذامی بیشتر رسیدگی کند، تا اینکه در سال ۱۳۴۲ سازمان حمایت از جذامیان تشکیل می شود و تولیت و مدیریت جذامیان را به عهده گرفته و امکاناتی برای جذامیان در نظر گرفته می شود و تعدادی ساختمان خدماتی و درمانی در باباباغی ساخته می شود.

بعد از انقلاب اسلامی و در اجرای سیاست های حمایتی از اقشار مستضعف امکانات رفاهی و درمانی و پشتیبانی در جهت رفاه حال و حمایت از ساکنان باباباغی گسترش می یابد و جیره غذایی مرتب و کامل، احداث ساختمان های رفاهی از جمله حمام ۲۰ نمره ای زنانه و مردانه، تکمیل سالن اجتماعات، ساخت کتابخانه عمومی، اجرای طرح انتقال آب مشروب از شهر، انتقال گاز شهری، ساخت مرکز مخابرات، آسفالت جاده دسترسی، روشنائی محوطه، استخدام رسمی و به کارگیری ۵۰ نفر از فرزندان سالم بیماران در همین مجموعه ایجاد شد.

در حال حاضر بیماران جذامی از مساعدت کمیته امداد امام خمینی (ره ) برخوردار بوده و از طرف مردم خیر و نوعدوست حمایت های مختلف مادی در جهت رفاه حال ساکنین صورت می گیرد.

این مرکز دارای ۱۰۰ هکتار عرصه با زیربنای ۳۰ هزار مترمربعی است و به دو صورت آسایشگاهی و بستری اداره می گردد و دارای بخش های پاراکلینیکی بیمارستان شامل درمانگاه عمومی، داروخانه، رادیولوژی، آزمایشگاه، – درمانگاه های زنان و زایمان، چشم پزشکی، دندانپزشکی، گوش و حلق و بینی و دندانپزشکی است.

اکنون حدود یکصد بیمار جذامی در باباباغی تبریز زندگی می کنند که مجموع تعداد اهالی مجتمع با اعضای خانواده بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر را شامل می شود.